Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

"ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ"

 Χθες το βράδυ βρήκα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο το ακόλουθο μήνυμα:

"Μάλλον παράτολμο θα χαρακτήριζα το μήνυμά μου αυτό - και πραγματικά αναρωτιέμαι και αν θα διαβαστεί ποτέ, αλλά είπα να μπω στην διαδικασία.

Είμαι μία φοιτήτρια των μαθηματικών με πολλές πολλές ανησυχίες, κυρίως σε μαθηματικό επίπεδο, αλλά -ευτυχώς σέβομαι την ζωή μου- όχι μόνο! Και επειδή πλέον έχω φτάσει στο επίπεδο που βλέπω σιγά σιγά το πτυχίο μου, δεν τολμώ να σας κρύψω ότι έχει αρχίσει πολύ να με απασχολεί το τι θα κάνω στην ζωή μου... Δηλαδή ναι, τώρα φυσικά και λέω ότι θα κάνω μεταπτυχιακό, διδακτορικό(έχω βρει και το θέμα μου πανάθεμά με), αλλά μετα τι..? Πώς θα μπορούσα ΕΓΩ να μπω σε ένα τμήμα και να το κάνω να μην με μισεί, επειδή είμαι μαθηματικός? Πώς θα μπορούσα ΕΓΩ να κάνω τα παιδιά να δουν τα μαθηματικά, όπως τα βλέπω εγώ με τα μάτια μου..? Πώς θα καταφέρω να πείσω τον εαυτό μου ότι μετά από τοοοόσες παρεχόμενες γνώσεις σε τοοοόσο προχωρημένα επίπεδα, εγώ θα ξαναγυρνούσα ΠΑΛΙ στις δευτεροβάθμιες εξισώσεις?

Κάπως έτσι τελείως τυχαία, άρχισα να ψάχνω διάφορα blogs κι έπεσα και στο δικό σας... Το ξεκοκκάλισα μέσα σε μία εβδομάδα και δεν πίστευα ότι υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι έχουν τόσο όμορφες ιδέες για την διδασκαλία των μαθηματικών. Διάβασα και ξαναδιάβασα τις καταχωρήσεις σας, απλά και μόνο για να βρω μία μικρή λεπτομέρεια που να με κάνει να σκεφτώ "καχύποπτα", αλλά μάταια.

Και ο λόγος που αποφάσισα να στείλω αυτο το email- έκθεση είναι γιατί θέλω να σας συγχαρώ για την δουλειά που κάνατε...
Γιατί όχι μόνο κάθε μέρα είστε έμπνευση για τόσα παιδιά, όχι μόνο γιατί μπορείτε και δείχνετε στα παιδιά αυτά ότι τα μαθηματικά μπορούν να είναι υπέροχα, μπορούν να είναι ενδιαφέροντα κ μυστήρια, κ όχι απλά μία σειρά από ασκήσεις μεθοδολογιών, αλλά καταφέρατε να κάνετε και εμένα να σκεφτώ "Ρε συ, Μαρίνα, γιατί θα θεωρούσες τον εαυτό σου δυστυχισμένο αν δίδασκες στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση? Εσύ δεν ήσουν που στα 18 σου έλεγες ότι η γνώση των μαθηματικών είναι ο αυτοσκοπός? Τι σε απασχολεί πλέον η ηλικία των παιδιών που θα διδάξεις?" .

Και το να πείθεις έναν άνθρωπο (ομολογουμένως φοβερά ισχυρογνόμων) ότι είχε τελείως λάθος οπτική γωνία για τον τρόπο που προσέγγιζε το μέλλον του, πόσο μάλλον χωρίς να τον ξέρεις και χωρίς καν να προσπαθείς να τον πείσεις για κάτι τέτοιο, αυτό νομίζω και αν είναι κατόρθωμα.

Στην τελική κανείς άνθρωπος δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον του. Δεν ξέρω, λοιπόν, αν θα πραγματοποιηθούν όλα μου τα "σχέδια" πάνω στα μαθηματικά. Ξέρω όμως ότι όχι μόνο δεν απεύχομαι την διδασκαλία σε σχολείο πλέον, αλλά έχω στοιχηματίσει και με τον εαυτό μου ότι θα σας ξεπεράσω. (Με την έννοια της δημιουργίας προτύπου και όχι με την εγωιστική έννοια του ανταγωνισμού)

Και σας ευχαριστώ πολύ για αυτό.
Μία wannabe κυρία της άλγεβρας (είτε είναι θεωρία μηδενοδύναμων ομάδων είτε είναι η υπέροχη άλγεβρα της α λυκείου)

PS: Ελπίζω να διαβαστεί κάποτε αυτό το μήνυμα και να μην χαθέι στην πληθώρα των emails που μάλλον θα λαμβάνετε ! :) "

Ναι! Συγκινήθηκα και χάρηκα και προβληματίστηκα, διαβάζοντας τις σκέψεις μιας wannabe κυρίας της άλγεβρας! Κυρίως όμως ενθουσιάστηκα! Αλλά δεν θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες..
Θα αρκεστώ να πω, (απευθυνόμενη στη Μαρίνα), ότι με έχει ήδη ξεπεράσει!!
Κι αυτό, πιστεύω, είναι η μεγαλύτερη χαρά που μπορεί να νιώσει ένας γονιός και ένας δάσκαλος!!

8 σχόλια:

  1. Καλημέρα Κατερίνα
    Τελικά πιστεύω ότι έχεις εμπνεύσει πολύ κόσμο μέσα από τη δουλειά που κάνεις.Δεν σου κρύβω ,ότι βρήκα
    έναν τρόπο να κρατάω τα πιτσιρίκια σε ενδιαφέρον για το μαθημα!Μερικες μέρες νωρίτερα είχα κάνει μια "στατιστική" στα σχολεία -ποιο μάθημα σας αρέσει περισσότερο?-και η απάντηση ήταν τα Μαθηματικά.Ωραία τους λέω-θα γράφουμε στο Wordpad αριθμητικές πράξεις και θα υπολογίσουμε τ'αποτελέσματα με την Αριθμομηχανή των Windows.Να δεις που άρεσε στα παιδάκια και .....κόλλησαν.Εδώ και μία εβδομάδα μ'αυτά ασχολούμαστε...


    καλή σου μέρα.
    Keep on....blogging!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Marina

    Δεν μπορώ να κρύψω τη χαρά μου

    ..ξεκοκάλισες το blog? και εγώ "ομοιοφαγείς
    ἐν δυοῖν νυξίν" :-)

    Είσαι στο κέντρο,στην ουσία της επικοινωνίας
    + μεταδοτικότητας, για αυτό σου λέω

    "Ξεκίνα blog!"

    Μας χρειάζεσαι + σε χρειαζόμαστε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρίνα η δευτεροβάθμια εκπαίδευση χρειάζεται ανθρώπους σαν κι εσένα. Η μόνη περίπτωση αναβάθμισης του δημόσιου σχολείου περνά μέσα από ανθρώπους που ονειρεύονται να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα!
    Κάνε blog

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και μενα με εμπνεετε και μενα με εμπνεετε!!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. :) και αντιστρόφως Obsidian!

    [Φανταστική η φωτογραφία σου!
    Μπορείς, μετακινώντας μόνο ένα κομμάτι σπίρτου, να κάνεις την ανατροπή!? :) ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η Κατερίνα εμπνέει και μαθητές και φοιτητές και καθηγητές συναδέλφους. Είμαστε πολύ τυχεροί που είναι τόσο δραστήρια! Keep up the good work!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κ.ΔΑΜΟΥΛΑ ΤΟ ΟΤΙ ΠΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΙΘΜΟΜΗΧΑΝΗ ΤΩΝ WINDOWS ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΑ ΧΑΡΟΠΟΙΕΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ,ΑΛΛΑ ΤΑ ΧΑΡΟΠΟΙΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΡΑ ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΙΚΡΟΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΕ ΚΟΥΜΠΙΟΥΤΕΡΑΚΙ ΓΡΗΓΟΡΑ.ΑΠΛΩΣ ΕΧΕΤΕ ΒΡΕΙ ΕΝΑ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΙ ΑΚΟΥΡΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΥΣ << ΚΑΚΟΥΣ>> ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΑΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ.ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ???ΞΕΡΩ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΝΕ, ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟΝ...ΠΟΥ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΤΕΒΑΖΕ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΟ ΚΑΙ ΚΑΝΑΜΕ ΠΡΑΞΟΥΛΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πράγματι, υπάρχει μία διαφωνία ως προς τη χρήση της τεχνολογίας. Αγιάζει ο σκοπός το μέσο; Θέλει προσοχή να μη θεωρηθεί ότι μόνο παίζουμε. Το χειρότερο είναι ότι όταν πλησιάζουμε προς τις εξετάσεις, λόγω του συστήματος εξετάσεων και του τύπου των θεμάτων που πέφτουν, τα παιχνίδια και τα εργαστήρια σταματούν και ... τα κεφάλια μέσα. Έχω το δικαίωμα να χρησιμοποιήσω το geogebra στις εξετάσεις; Όχι. Επομένως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή